بهرامي، م.، چمني، م.ر.، و حيدرپور، م. (1383)، ” تاثير زاوية برخورد جريان در كنترل و كاهش آبشستگي پايه‌هاي مستطيلي پيشاني‌گرد شكاف‌دار پل“، اولين كنگرة ملي مهندسي عمران، دانشگاه صنعتي شريف، 22-24 ارديبهشت.

خلاصه

آب‌شستگي در اثر فرسايش بستر رودخانه توسط جريان آب و موادي كه توسط آب حمل مي‌شود، ايجاد مي‌گردد و باعث انهدام پل‌ها مي‌شود.  آب‌شستگي با گذشت زمان، اطراف پايه‌ را خالي مي‌نمايد و باعث ناپايداري سازه مي‌شود.  بنابراين، شناخت اين پديده، پيش‌بيني ميزان آب‌شستگي و لحاظ كردن آن در طراحي پل‌ها و مهمتر از همه، به كار بردن تمهيدات لازم براي كاهش و كنترل آب‌شستگي بسيار ضروري است.  در اين تحقيق كارآيي شكاف در كاهش آب‌شستگي موضعي در زاويه‌هاي مختلف برخورد جريان در پايه‌هاي مستطيلي با استفاده از مدل فيزيكي مطالعه شده است.  دليلي اصلي استفاده از مدل فيزيكي، پيچيدگي پديده آب‌شستگي است.  نتايج نشان مي‌دهد كه با چرخش پايه، گودال اطراف پايه از حالت تقارن خارج مي‌شود و شعاع آب‌شستگي در طرف چرخش پايه افزوده مي‌شود.  همچنين با افزايش زاويه برخورد، زمان تعادل در پايه شكاف‌دار، به زمان تعادل در پايه بدون شكاف ميل مي‌كند.  با افزايش زاويه برخورد كارآيي شكاف كم شده و در طي فرآيند آب‌شستگي با گذشت زمان عملكرد شكاف نيز كاهش مي‌يابد.